به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت:
«رابرت مک ایر»، سفیر انگلیس که در تجمع اعتراضی تعدادی از پادوهای کاسه‌لیس غرب حضور یافته و در حال سازماندهی عوامل خود بود و مخصوصاً روی شعار علیه شهید قاسم سلیمانی تاکید می‌کرد، از سوی نیروهای انتظامی بازداشت شد. سفیر انگلیس که می‌دانست دست به اقدام خطرناکی زده است به هنگام دستگیری از شدت ترس خودش را خیس کرد و در حالی که به محل دیگری بیرون از تجمع یادشده منتقل می‌شد بار دیگر خیس کردن او تکرار شد! اشاره به این ماجرای شرم‌آور برای تحقیر سفیر انگلیس نیست. او حقیرتر از آن است که به تحقیر بیشتر وی نیازی باشد.
شرح ماجرا از شدت ترس و وحشت سفیر انگلیس به هنگام بازداشت خبر می‌دهد و سؤال این است که چرا از بازداشت خود تا این اندازه به وحشت افتاده بود که...؟! پاسخ را باید در ماموریت او برای مدیریت یک مشت سلبریتی علیه شهید قاسم سلیمانی دانست. تعدادی به اصطلاح هنرپیشه که بارها به کاسه‌لیسی حقیرانه آمریکا و انگلیس و اسرائیل رفته‌اند و روی خون مطهر شهیدان به رقص و پایکوبی پرداخته‌اند و البته کسانی که به تصور سوگواری برای جان‌باختگان سقوط هواپیمای اوکراینی در جمع حاضر شده و بعد از پی بردن به هویت سلبریتی‌های وطن‌فروش از معرکه پا پس کشیده‌اند، حساب جداگانه‌ای دارند.
دیروز آقای عراقچی، معاون محترم وزیر خارجه کشورمان در صفحه توئیتر خود و در پاسخ به اعتراض جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به بازداشت سفیر انگلستان نوشت؛ «او بازداشت نشده بود، اما در یک تجمع غیرقانونی به عنوان یک خارجی ناشناس دستگیر شد. وقتی پلیس به من اطلاع داد که مردی دستگیر شده است و ادعا می‌کند که سفیر انگلیس است، من گفتم غیرممکن است! فقط پس از مکالمه تلفنی‌ام با او، با بهت‌زدگی زیادی شناختم که خود اوست. پانزده دقیقه بعد او آزاد شده بود». این واکنش در حالی است که سفیر انگلیس از وحشت افشای ماموریت خرابکارانه‌ای که درپی انجام آن بوده خودش را خیس کرده است! سفیر در میان جمعی که اولاً علیه نظام اسلامی تجمع کرده و ثانیاً از پادوهای شناخته‌شده سفارت انگلیس بوده‌اند چه می‌کرده است؟! آیا کمترین واکنش در قبال این اقدام ضدامنیتی وی اخراج از کشور نیست؟!
بند یک از ماده ۳۲ کنوانسیون وین تصریح می‌کند؛ «دولت میزبان می‌تواند در هر زمان به دولت فرستنده (سفیر و کارکنان سفارت) اطلاع دهد که یکی از مأموران کنسولی را شخصی نامطلوب می‌داند یا هر یک از کارکنان دیگر کنسولی را غیرقابل قبول می‌شمارد. در این صورت دولت فرستنده حسب مورد شخص مورد نظر را فرا خوانده یا به مأموریت او در آن پست کنسولی پایان می‌دهد».
گفتنی است در بند ۴ همان ماده آمده است که در موارد مذکور در بندهای یک و ۳ ماده یادشده دولت میزبان ملزم به ارائه دلایل تصمیم خود نیز نمی‌باشد.
سفیر انگلیس علاوه بر اقدام علیه امنیت کشور که به تنهایی یک اقدام مجرمانه است، به اراده چند ده میلیون از مردم ایران و ملت‌های دیگر که به تجلیل از شهید قاسم سلیمانی آمده بودند، هم اهانت آشکار کرده است و چنانچه با تحقیر از ایران اخراج نشود، روباه پیر زمینه را برای انجام اقدامات خباثت‌آمیز دیگر مساعد تشخیص خواهد داد!
